همهی ما کم و بیش درگیر اضطراب و افت اعتماد به نفس در موقعیتهای ناشناخته هستیم. اما اگر زمان و انرژی زیادی صرف این نگرانی میکنید که دیگران در مورد ظاهر شما چه نظری دارند و یا مدام به این فکر میکنید که آیا همکلاسیهایتان از شما خوششان میآید یا نه، احتمال دارد که شما از پدیدهای به نام اضطراب اجتماعی رنج میبرید.
اضطراب اجتماعی یکی از شایعترین اختلالات سلامت روان بوده و به معنای ترس از قرار گرفتن در انواع موقعیتهای اجتماعیست که نیازمند برقراری ارتباط با دیگران است. اصلیترین نشانهی آن اضطراب و ترس از قضاوت و ارزیابی منفی از جانب دیگران است. افراد مضطرب ممکن است فکر کنند در نظر دیگران کسلکننده و حوصلهسربر هستند و به نظر دیگران به هیچوجه جذاب و خواستنی نمیآیند. این اضطراب ذهنی میتواند نمود جسمی هم داشته باشد. تپش قلب، عرق کردن و خشک شدن دهان، چه قبل از شرکت کردن در جمع و یا در حین آن از علائم رایج اضطراب اجتماعی هستند.
در مواردی که این حالات از نوع حاد باشند میتوان برای درمان آن از مشاوره به همراه درمان دارویی کمک گرفت. اما چنانچه میزان اضطراب اجتماعی در شما آنقدر زیاد نیست که نیاز به درمان داشته باشد، میتوانید از این راهنماییها برای فائق آمدن بر آن کمک بگیرید.
در برابر وسوسهی نرفتن مقاومت کنید
اینکه به میزبان بگویید همین الان یادتان آمده قرار مهمی داشتهاید و یا اینکه ناگهان دچار سردرد شدهاید و نمیتوانید پایتان را از خانه بیرون بگذارید و بهانههایی از این دست بسیار وسوسهکننده هستند. اما یادتان باشد این کار اضطرابتان را به مرور بیشتر و حالتان را بدتر خواهد کرد. ممکن است در ابتدا از اینکه برنامه را کنسل کردهاید و خودتان را از قرار گرفتن در موقعیتی سخت نجات دادهاید احساس آرامش کنید، اما این کار به مرور باعث میشود دنیایتان کوچک و کوچکتر شود و حالتان مدام رو به وخامت برود. مهم نیست چقدر دلتان میخواهد برنامه را کنسل کنید، خودتان را مجبور کنید که بروید. هرچه تعداد موقعیتهای اجتماعی که در آنها شرکت میکنید بیشتر شود، به مرور احساس راحتی بیشتری خواهید کرد. یکی از راهها برای این کار این است که دوستی را هم به آن جمع دعوت کنید. اگر در لحظهی آخر دلتان بخواهد جا بزنید حضور آن دوست به شما کمک میکند این کار را نکنید.
برای شروع صحبت آمادهسازی کنید
افرادی که مبتلا به اضطراب اجتماعی هستند معمولا به این خاطر که نمیتوانند سر صحبت را باز کنند و یا پس از معرفیهای اولیه دست و پایشان را گم میکنند و ذهنشان برای صحبت کردن و برقراری ارتباط با جمع یاری نمیکند، ناراحت و دستپاچه میشوند. برای اینکه دچار این حالت نشوید قبل از شرکت کردن در یک جمع یا مهمانی یا قبل از اولین دیدارتان با فردی که برایتان مهم است تاثیر خوبی روی او داشته باشید به چند موضوعی که به راحتی میتوانید در موردشان صحبت کنید فکر کنید. از فیلم خوبی که اخیرا دیدهاید گرفته تا کتابی که در حال خواندنش هستید و یا هر چیز دیگری که حرف زدن در مورد آن برایتان آسان است.
به خودتان فرصت بدهید
از خودتان انتظار نداشته باشید معجزهای در درونتان اتفاق بیفتد و ناگهان دیگر در جمعها راحت و سرخوش حاضر شوید. رهایی از اضطراب نیاز به تمرین و حوصلهی زیاد دارد. بنابراین وقتی دچار این حالت شدید به خودتان ۱۵ تا ۲۰ دقیقه زمان بدهید تا آن حالت حملهی اولیه بگذرد و حالتان بهتر شود. به مرور خواهید دید این احساس ناخوشایند دائمی نیست و میتوان آن را کنترل و درمان نمود.