دانستنی‌هایی از این جشن پرطرفدار
کریسمس یک جشن باستانی‌ست که برخی از آداب و رسوم‌ش به قرن‌ها پیش بازمی‌گردد. گفتیم شاید بد نباشد حالا که محبوبیت کریسمس هرساله در حال افزایش است کمی به معرفی ریشه‌های این آداب و رسوم بپردازیم.
۱. این جشن همیشه در روز ۲۵ دسامبر برگزار نمی‌شده است.
کریسمس را همه به عنوان جشن میلاد عیسی مسیح می‌شناسند اما جالب است بدانید در انجیل هیچ اشاره‌ای به روز ۲۵ دسامبر نشده است. (بسیاری از مورخین معتقدند عیسی مسیح در بهار متولد شده است.) این روز تا قرن سوم میلادی هنوز به عنوان تعطیل رسمی انتخاب نشده بود. برخی معتقدند دلیل انتخاب این روز مصادف بودن آن با فستیوالی پگان به نام ساتورنالیا بوده است؛ جشنی که برای ساتورن، خدای کشاورزی و برداشت برگزار می‌کرده‌اند. جالب اینکه این جشن به دلیل ریشه‌های پگانی‌اش به راحتی توسط مذهب پذیرفته نشده است. در واقع طی سال‌های ۱۶۵۹ تا ۱۶۸۱ در بخش‌هایی از آمریکا، به ویژه بوستون برگزاری جشن‌های کریسمس در این تاریخ غیرقانونی بوده و در صورت مشاهده مشمول جریمه می‌شده است.
۲. درخت کریسمس و شاهزاده آلبرت
یکی دیگر از آداب کریسمس برگرفته از جشن ساتورالینا، تزیین درخت کریسمس است. پگان‌ها در طول زمستان شاخه‌هایی را به عنوان یادآور بهار و باروری زمین‌ها در جشن به کار می‌برده‌اند که رفته رفته جای خود را به درخت کریسمس داد. آلمان‌ها اولین کسانی هستند که درختان کاج همیشه سبز را به خانه‌هایشان بردند و آن‌ها را تزیین کردند، که این رسم زیبا در سال‌های ۱۸۳۰ به آمریکا رسید. ولی در اصل این شاهزاده آلبرت آلمانی همسر ملکه ویکتوریا بود که برای اولین بار درخت کریسمس را به همسر خود معرفی کرد. در سال ۱۸۴۸ یک تابلوی نقاشی از آن‌ها مقابل درخت کریسمس کشیده شد و همگان به تقلید از خانواده‌ی سلطنتی پراختند.
۳. لباس قرمز بابانوئل ابداع کوکا کولا
بابانوئل یا همان سانتاکلاوز در طی سال‌ها لباس‌های رنگی زیادی به تن کرده است: قرمز، آبی، سفید و سبز. اما مشهورترین این لباس‌ها همان لباس قرمز معروف است که می‌گویند برگرفته از تبلیغ کوکا کولا در سال‌های ۱۹۳۰ بوده است.
۴. ماجرای جالب جوراب‌های کریسمس
سنت هدیه دادن در کریسمس از کشور هلند آمده است. در هلند روز ۶ دسامبر را به یاد نیکلاس قدیس جشن می‌گیرند و کودکان شب قبل کفش‌هایشان را بیرون از خانه می‌گذارند و صبح که بیدار شدند هدایای کوچکی از طرف نیکلاس قدیس در کفش‌هایشان پیدا می‌کنند. می‌گویند سنت آویزان کردن جوراب‌های رنگی به شومینه از قصه‌ای می‌آید که در آن مردی فقیر که توانایی تهیه جهیزیه برای سه دخترش را نداشته به درگاه نیکلاس قدیس دعا می‌کند. نیکلاس قدیس از دودکش شومینه کیسه‌ای از سکه‌های طلا برای مرد می‌اندازد و کیسه داخل جورابی می‌افتد که جلوی شومینه آویزان بوده تا خشک شود. امروزه بچه‌ها و بزرگ‌ترها جوراب‌های رنگی‌شان را جلوی شومینه آویزان می‌کنند و به شوق هدایای صبح فردا به خواب می‌روند.
