نگاهی به تفاوت‌ها، شباهت‌ها و فواید گرمک و طالبی
روزهای گرم تابستان سپری شدند و شاید به این خاطر کمی خوشحال باشیم، اما سودای میوه‌های شیرین و آبدار آن را نمی‌توان از سر بیرون کرد. انصافا ما انسان‌های خوشبختی هستیم که در عصر پیشرفت‌ها زندگی می‌کنیم؛ عصر توسعه‌ی شبکه‌های حمل‌ونقل، عصر پیشرفت دانش نگهداری از مواد غذایی، عصر فناوری تولید انواع فرآورده‌ها نظیر مربا، ژله، کمپوت و به خصوص آبمیوه، در کنار دستاوردهایی که امکان پرورش میوه‌های خارج از فصل را فراهم می‌کنند.
همه‌ی ما گاهی اوقات خودمان را با افکار ترسناک سرگرم می‌کنیم. مثلا اگر برق وجود نداشت چه بر سر زندگی ما می‌آمد؟ یکی از ترسناک‌ترین فکرها این است: اگر این همه تکنولوژی به کمک‌مان نمی‌آمد و مجبور بودیم برای چشیدن طعم هندوانه و طالبی و گرمک تا تابستان آینده صبر کنیم، زندگی چه طور می‌گذشت؟ بله، به سختی!
مگر طالبی همان گرمک نیست؟
گرمک، طالبی، هندوانه، خربزه، تیل، دستنبو، سمسوری، ملون و چند نام دیگر، همگی بچه‌های یک خانواده‌ی شلوغ و شیرین‌اند که دست‌برقضا با انواع خیار و کدو هم خویشاوند هستند و از این بابت حسابی دور و برشان شلوغ است. این خویشاوندی‌ها باعث شده که این محصولات از بسیاری جهات به هم شبیه باشند و همیشه ما را در نام‌گذاری و تفکیک‌شان به زحمت و اشتباه بیاندازند. اما از این بابت اصلا نگران نباشید؛ چون تعداد افرادی که این میوه‌ها را به راحتی از هم می‌شناسند از تعداد تخم‌های یک هندوانه هم کمتر است.
گرمک و طالبی را از روی پوست‌شان می‌توان تفکیک کرد. پوست طالبی معمولا صاف، براق و به رنگ سبز بسیار روشن است. پوست گرمک کرم‌رنگ (بژ) و زبر است و روی آن ساختاری شبکه مانند از بافتی نازک و خشک کشیده شده‌است. گوشت طالبی معمولا سبز روشن و شیرین‌تر از گرمک است. گوشت گرمک، نارنجی روشن است و در قسمت‌های نزدیک به پوسته کمی سبز می‌شود. گوشت طالبی همچنین مقداری نرم‌تر و آبدارتر از گرمک است و درون دهان به نرمی ذوب می‌شود.
فرآیند رسیدن گرمک، مانند سایر میوه‌های این خانواده، بعد از جداکردن آن از بوته متوقف می‌شود. اما طالبی در این میان یک استثنا است. در کمال شگفتی فرآیند ذخیره‌سازی قند و رسیده شدن، در طالبی حتی پس از جدایی از بوته ادامه دارد. می‌توانید آن را تا زمان رسیدن در دمای اتاق نگهداری کنید. اما بعد از تکمیل این فرآیند باید آن را در یخچال گذاشت و ظرف 2-3 روز مصرف کرد. با این حال بهترین زمان برای برداشت طالبی همان زمان رسیدن آن در روی بوته است. زیرا در این حالت قند بیشتر و طعم بهتری دارد.
مواد غذایی
طالبی منبعی غنی از ویتامین C و فیبرهای خوراکی است. گرمک نیز سرشار از ویتامین‌های A، C، B9 (اسید فولیک) و بتاکاروتن است. هر دوی آن‌ها در صد گرم تنها 64 کالری انرژی دارند و این به خصوص در مورد طالبی با طعم شیرینش بسیار شگفت‌انگیز است.
طالبی اندکی شیرین‌تر و محبوب تر از گرمک است. اما گرمک تقریبا دو برابر طالبی ویتامین دارد. در عین حال طالبی همچنان مفید و پرخاصیت است. ترکیب آب بالای موجود در طالبی با مقدار قابل توجه پتاسیم موجود در آن معجونی برای کنترل سطح فشار خون ساخته‌است. طالبی، هم ویتامین C بالایی دارد و هم از مقدار قابل ملاحظه‌ای فلز مس برخوردار است، بنابراین به تولید کولاژن و ترمیم پوست کمک می‌کند.
گرمک به دلیل دربرداشتن طیف وسیعی از آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین A، برای چشم بسیار مفید است. این میوه به تقویت سیستم ایمنی در بدن کمک می‌کند و خواص ضد التهاب و ضد سرطان دارد. همچنین به لطف داشتن پتاسیم برای کاهش استرس و ایجاد آرامش بسیار مفید است.
وقت‌هایی که حالم خوبه
طالبی و گرمک را معمولا خیلی ساده می‌خورند. می‌توان آن‌ها را در انواع سالاد میوه یا همراه با بستنی و فرنی مصرف کرد. طالبی خاصیت اشتهاآور دارد و به همین خاطر در تهیه‌ی انواع پیش‌غذا به کار می‌رود. همچنین برای تهیه‌ی بعضی از انواع سوپ سرد آن را به کار می‌برند. بعضی‌ها پوست طالبی را ترشی می‌اندازند. گرمک نیز در ساخت و پرداخت انواع اسموتی و دسر کاربرد دارد.
اما مهم‌ترین فرآورده‌ي طالبی و گرمک، آبمیوه است؛ شیرین، گوارا و سریع در هضم و جذب. گرمک و طالبی از درصد زیادی آب تشکیل شده‌اند. آبمیوه‌ی چنین میوه‌هایی معمولا درصد بالایی از مواد غذایی موجود در میوه را در خود دارند. این روزها محصول جدید سان‌استار، با ترکیب آب هندوانه، طالبی و گرمک در اختیار شماست: «وقت‌هایی که حالم خوبه». سان‌استار این محصول را برای شما تهیه کرده است تا در روزهای سرد و رنگارنگ پاییز طعم میوه‌های رنگارنگ تابستان را از یاد نبرید و از فوایدشان بی‌بهره نمانید.
